Het is een bekend fenomeen bij mensen met een visuele beperking en chauffeurs, de bus die niet stopt omdat de reiziger te laat doorheeft dat er een bus passeert of niet goed kan zien welk buslijnnummer het is. Voor beide kanten reden voor frustratie. Yvonne van Geel, zelf slechtziend, bedacht er een oplossing voor, het zogenaamde buslijnbordje. Het bordje is inmiddels in samenwerking met Keolis Nederland en de CBB (Christelijke Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden) in productie genomen.
Yvonne schreef er een column over:
“Het regent dat het giet en plotseling komt Buslijn 107 om de hoek. Ik buig me nog wat verder naar voren om te zien of het echt mijn bus is. Op het moment dat ik mijn hand op steek, rijdt hij langs zonder te stoppen. We hebben elkaar weer niet tijdig gezien.
Ik ben slechtziend en maak regelmatig gebruik van het Openbaar Vervoer. Vooral het onderscheiden van de verschillende busnummers, is voor mij vrijwel onmogelijk. Toen bovenstaande me voor de zoveelste keer overkwam ging ik nadenken over een oplossing.
De chauffeur moet weten op welke bus ik sta te wachten. Ik moet duidelijk zichtbaar kunnen aangeven welke bus ik wil laten stoppen. Ook bij slecht weer en wind moet het buslijnbordje bruikbaar zijn en de chauffeur moet het van een afstand kunnen zien.
Zo ontstond in samenwerking met Keolis Nederland het eerste buslijnbord, een prototype, een handzaam hulpmiddel voor mensen die blind of slechtziend zijn en graag de juiste bus laten stoppen. Vervolgens heeft de CBB het busbordje in productie genomen.
Het is een volledig geplastificeerd ringbandje op A5 formaat (ca. 15×20 cm.). Er zitten 3x 10 kaarten in met de cijfers 0 t/m 9. Daarmee kan elk busnummer worden gemaakt. De kaarten zijn voorzien van braillecodering voor mensen die niet kunnen zien.
Gebruikers en chauffeurs zijn enthousiast over dit handzame product dat past in elke normale tas. Er kan een adressticker op bij verlies en na een regenbui kan het simpel worden afgedroogd.
Vanaf nu weet elke passagier de chauffeur te melden welke bus er moet stoppen en staat er niemand teleurgesteld bij de halte de bus na te kijken.”